Maak een blad memory

Altijd leuk, zelf je eigen memory maken.

En deze keer met blaadjes van bomen en struiken.
Hoeveel verschillende kun je er wel niet vinden?
Neem er van elk minstens twee mee.

Doe eerst een spelletje. Een van de kinderen neemt een blad in gedachte.
De andere stelt vragen. Heeft die kartels? Is die groen? Is die een beetje rond? Net zolang tot je het geraden hebt.

Dan plak je steeds twee dezelfde blaadjes op een stuk tekenpapier (liefst een beetje dikker papier). Allemaal dezelfde grootte. Zo krijg je een memory. Misschien kun je opzoeken van welke boom of struik het blad komt. Schrijf het er dan bij. Op deze website kun je opzoeken hoe die heet (voor wat oudere kinderen, of met hulp)

Maak een mierenhuis.

Kinderen hebben wat met mieren.
Dat komt omdat ze zo klein zijn. En misschien toch dingen doen die wij ook doen.
Ze maken gangetjes, ze wonen bij elkaar, ze hebben een koningin, en ze eten onze suiker op. Spannend om te kijken hoe die miertjes leven.
In dit filmpje leer je hoe je een mierenhuis kunt maken in een jampotje met zand, jam en mieren.

Als heksen dansen om de ketel

Op een workshop in Etten Leur hebben we dit fraaie lied met elkaar gezongen.
Leuk voor peuters en kleuters.
Vertel dat je heksensoep gaat maken. Wat hebben we allemaal nodig?
Een konijnenkeutel, een steen, een veer, een snottenbel? Ga er buiten naar op zoek!

Zet een ketel klaar. Maak het een beetje eng. Zet misschien een heksenmuts op, en dans met z'n allen rond de ketel. Een voor een verdwijnen de heksjes. Maar gelukkig... aan het einde komen ze allemaal weer terug!

Ooit wel eens rupsen horen poepen?

Aan 't einde van de winter

bespringt mij als een leeuw

een radeloos verlangen

naar ijs en bergen sneeuw

plots wordt mijn blik gevangen

door een kleine dappere bloem

dan wil ik enkel voorjaar

met bijtjes en gezoem.

Mede natuurbelever Jeanette Boogmans heeft de praktijkgids natuurbeleving 'rupsen horen poepen' geschreven. Bovenstaand gedicht maakt op een mooie manier duidelijk waar dit boek over gaat: 'over het je laat verrassen door de natuur in alle jaargetijden'.

Ik ken Jeanette goed als vriendin en als collega-natuurgids. En tijdens het doorlezen van alle doldwaze ideeen, zie ik haar zo lopen langs de uiterwaarden met haar dochter, door de bossen tijdens een natuuravontuur, of met Schierse badgasten al baggerend door het wadslik op zoek naar alikruikjes.

Het boek ademt enthousiasme uit. Honderdduizend ideeen, verhalen, mooie illustratieve foto's en gedichtjes van eigen hand. Natuurbeleving moet je natuurlijk doen, veel eerder dan erover lezen. Maar met deze ideeen kun je je praktijk als begeleider van activiteiten wel enorm uitbreiden. Dus lees het op een dag met echt hondenweer. En zodra de zon er even tussendoor piept, sleep dan je lief, je kinderen of als je die niet hebt je buurkinderen mee naar buiten - de natuur in, de buurt in, langs de rivier, de duinen of de modderpoel en beleef het. Je kunt net als Jeanette's dochter Linde Boogmans kiezen voor de zachte route met al die pluizige magnoliaknoppen. Maar eigen thema's zijn natuurlijk ook welkom.

In een recensie horen ook kritische noten. Al kan ik ze maar moeilijk bedenken. Misschien komt de gids die een handleiding wil voor kant en klare belevingsroutes een beetje bedrogen uit. Rupsen horen poepen is als een kookboek met kleine gerechtjes. Als je een heel diner wilt samenstellen, vraagt dat nog heel wat van je creativiteit.

Het boek maakt mij in elk geval vrolijk. Zo vrolijk dat ik nu mijn wandelschoenen ga aantrekken, regenjas, pet op, en hier op Schiermonnikoog een tochtje ga maken door de winderige herfstnatuur, ter voorbereiding aan een avondexcursie die ik straks ga geven. Inspiratie opgedaan uit het boek? Jawel. Ik las een 'snuifmoment' in tijdens de excursie, waarin de deelnemers op zoek gaan naar verschillende geurtjes uit het bos.

Meer informatie vind je op de website van Jeanette