De kracht van de plek

Een natuurverhaal in de klas is leuk, maar blijft niet hangen. Dat doet het wel als je het vertelt bij de 'verhalenboom'. Kinderen blijven nooit lang geconcentreerd. Een verhaal van 10/12 minuten is eigenlijk maximum. Toch kun je meer verhalen vertellen. Wissel het af met activiteiten die met het verhaal te maken hebben. Ik vertelde het verhaal van 'de rijke bramenplukker'. Dan mogen de kinderen het paleis namaken van de bramenplukker, alvorens weer te beginnen met het volgend verhaal.

Voor een dergelijk verhalenprogramma kunt u mij inhuren. Misschien heeft u ook wel ergens een mooie plek in het bos. Of een ruimte om een vuurtje te maken. Dat doet het ook altijd goed.

Onderzoek aan molshopen

In het Amsterdamse Bos zijn de mollen flink bezig. Tijd voor een onderzoek. Vind jij het gat onder de molshoop? En waar gaat de tunnel naar toe? Naar links of naar rechts?

Wat de kinderen echter meer fascineerde (groep 5) was dat de grond 'kleiig' was... dat hadden ze net gehad op school. Je kon het zelfs 'kneden' als echte klei, maar het was ook nog wat los - dat kwam door het zand.

Tot verbijstering van de kids liet ik zien hoe je er achter kon komen of er zand in zit. Neem een beetje tussen je tanden en voel hoe hard het knarst. Knarst het hard zit er veel zand in. Sommige kinderen wilden het ook wel proberen trouwens!

Verhaal over onderzoekend leren

Vorige week gaf ik voor het OCGH (Onderwijsadvies Helmond e.o.) een speech over ontdekkend leren. Het was leuk om te doen, en ook wel spannend. Maar wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar. Dus mocht u nog op zoek zijn naar inspirerend verhaal, dan houd ik mij aanbevolen om dat bij u te vertellen.

Inspiratiedag het Jonge Kind

Gisteren, 8 februari, was ik door het OCGH (onderwijsondersteuning Helmond e.o.) gevraagd om een inspirerende inleiding te geven over het onderzoekende jonge kind. Het meest voor de hand ligt daarbij 'kleine beestjes'. De sleutel om kinderen te laten onderzoeken ligt in het arrangeren van 'een ontmoeting'. Geef de kinderen daarvoor de ruimte om 'aan te rommelen'. Een kleine beestjestuin, maar ook een boerderij of een gast met een hond, geeft zoveel prikkels dat de kleuters eerst aan de beestjes, de boerderijdieren of de hond moeten wennen. Pas dan komen de vragen los. Je hebt onderzoeksvragen: 'vraag het de worm zelf maar...', en opzoekvragen. Onderzoeksvragen kun je zelf beantwoorden door naar het beest te kijken, door ermee te spelen, door experimentjes te doen enzovoorts. Oudere kleuters kun je zelf vragen laten bedenken. Bij peuters stel je de vragen zelf.

Maar let dus op: Geef geen oordeel over het beestje, sla hem niet dood. Het beestje is niet meteen 'a jakkie'. Aan de andere kant moet je ook niet meteen al je kennis spuien over het beestje. 'Een pissebed is familie van de kreeften, heeft kieuwen en woont in dood hout' Dan is er geen ruimte meer voor ontdekkingen.

Bijgaand zie je de powerpoint die ik voor de presentatie heb gebruikt. Het was spannend en uitdagend om te doen. En wat mij betreft voor herhaling vatbaar!