Deze opdracht is een leuke natuuractiviteit als het regent buiten, of voor kids die van tekenen houden.
Je geeft de kinderen papier en kleurpotloden.
Langzaam en alsof je het zelf hebt meegemaakt, lees je onderstaand verhaal voor.
De kinderen maken ondertussen de tekening. Vergelijk na afloop de tekeningen met elkaar. Veel plezier!
Superbeest
Wat ik laatst tegenkwam… Het was ongelooflijk.
Ik liep met m’n kaplaarzen aan door het riet.
Mijn verrekijker hing om mijn nek.
Ik wilde waterdieren kijken op de vijver.
Ik was al vlakbij de vijver toen er plots een heel raar beest voor mijn ogen stond.
Hij zag er zo vreemd uit. Zoiets had ik nog nooit gezien.
Het was echt een superbeest!
Ik kon mij niet meer bewegen. Zo erg was ik onder de indruk.
Ik ga hem nu beschrijven. Teken jij maar eens hoe het dier er volgens jou uitziet.
Ik begin bij z’n kop.
Het was duidelijk dat het superbeest was.
Hij had geweldig grote oren die hij kon draaien om alle kanten op te luisteren.
Zijn ogen waren klein. Hij keek me aan met een felle blik.
Hij kon veel beter kijken dan ik.
Z’n bek was een soort snavel. Een snavel van een roofdier.
Als hij wilde kon hij me zo verscheuren. Gelukkig deed hij dat niet.
En dan z’n lijf. Het superbeest was geweldig gespierd.
Hij stond daar reuze stoer te zijn. En niet alleen dat.
Zijn huid had alle kleuren van de regenboog. Ik denk dat het een mannetje was.
Want in de natuur proberen mannetjes indruk te maken.
Nou mocht hij best trots zijn. Want hij kon ook nog eens geweldig balanceren.
Had ik dat nog niet verteld? Hij stond boven op een oude boomstronk.
Met zijn prachtige staart hield hij z’n evenwicht.
Toen begon het dier te dansen.
Hij danste als een balletdanser.
Hij dacht zeker dat ik ook een superbeest was. Of een superbeestin.
Dat hij indruk moest maken ofzo?
Nou onder de indruk was ik.
Ook van z’n prachtige sterke poten.
Aan de achterkant had hij twee hele sterke poten met klauwen eraan.
Z’n twee voorpoten waren juist weer goed om dingen vast te houden!
Natuurlijk wilde ik een foto maken.
Maar ik denk dat het superbeest dacht dat ik hem wilde doodschieten of zo.
Want plotseling rekte het beest zich uit. Zijn kleur veranderde…
Zo leek hij op de bruine rietstengels. En hoe ik ook zocht…
Ik kon het superbeest niet meer ontdekken!
Raar hè!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten